Hulde voor podcast De nieuwe Contrabas

De makers van de podcast De nieuwe Contrabas Hans van Willigenburg en Chrétien Breukers spreken elkaar op losse toon over literatuur. Het kan over nieuwtjes gaan waarop zij graag willen reageren, over literaire jury’s of prijzen waar altijd wel enig gedoe over te doen is, maar er worden ook boeken besproken die pas verschenen zijn. Bijzonder is echter dat er al enige tijd een Vestdijk-rubriek is waarin Chrétien Breukers een vooraf gekozen boek samen met de zelfverklaarde ‘leergierige’ schrijver Rob van Essen bespreekt die dezelfde roman van Vestdijk heeft gelezen. Het aardige hiervan is dat zij in de spontane interactie de gekozen roman zonder veel voorkennis lijken te bespreken. Het gaat vooral om hun onbevangen leeservaring. Al luisterend naar hun gesprek krijg je de indruk dat het zelfs hun eerste leeservaring met de roman is. Zo bekent Rob van Essen ‘vochtige ogen’ te hebben gekregen bij de lezing van De koperen tuin, wordt Pastorale 1943 een echte ‘instap-Vestdijk’ genoemd. Gaandeweg ontdekken de heren ook  vaste patronen of typen die bij Vestdijk zijn aan te treffen: het sterke einde aan zijn romans, soms zelfs ‘magistraal’ in het geval van De kellner en de levenden, maar naar hun smaak wat minder bij Ivoren Wachters dat een ‘toegift’ lijkt te bevatten dat misschien beter had kunnen worden weggelaten. Hier lijkt voorkennis te ontbreken dat Vestdijk deze roman over de anti-held Corvage bewust heeft opgezet naar een Griekse tragedie. Het toegift over de docent Nederlands vormt de catharsis. Er wordt gesproken over het gebruik van archetypen in zijn boeken zonder dat dit een nadeel oplevert en bovenal de prachtige karakter- en persoonsbeschrijvingen die in zijn werk voorkomen. En natuurlijk blijven de vaak met ironie gevulde volzinnen die getuigen van het  schrijfplezier bij de auteur niet onopgemerkt.

Hulde voor deze Vestdijk-rubriek waarin alle tot nu toe besproken werken steeds neerkomen op leesplezier!